اثرات تعدیل ایمنی روزه داری ماه رمضان بر میزان پلاسمایی گرانولایزین

سابقه و اهداف: میزان پلاسمایی گرانولایزین که می تواند بیومارکری باشد برای بیان وضعیت فعالیت سیستم ایمنی، در حال حاضر بسیار مورد توجه است. سلول هایnk ، منبع اصلی گرانولایزین پلاسما محسوب می شوند، بنابراین میزان پلاسمایی گرانولایزین می تواند انعکاسی از  فعالیت جمعیت کلی سلول های nk بدن باشد. تاکنون مطالعه یی در زمینه ی تأثیر روزه داری بر کارکرد سیستم ایمنی، بر مبنای اندازه‎ گیری گرانولایزین پلاسمایی انجام نشده است . مواد و روش ها: در مجموع 44 داوطلب مرد با میانگین سنی 6/13 ± 15/41 سال برای مطالعه انتخاب شدند. در بیست و نهمین روز ماه رمضان و 4 ماه پس از ماه رمضان، خون گیری صورت گرفت و غلظت پلاسمایی گرانولایزین، crp، تری گلیسرید، کلسترول، اسید اوریک و قند خون اندازه گیری شد. یافته ها: غلظت سرمی crp پس از 29 روز روزه داری به طور قابل توجهی کم تر از مقدار آن در ماه چهارم پس از روزه داری بود. متوسط غلظت ldl در روز 29 روزه داری، بیش از ماه چهارم پس از روزه داری بود. تفاوتی در میانگین غلظت گرانولایزین در شرایط روزه داری در مقایسه با غیر روزه داری دیده نشد. نتیجه گیری: روزه داری تعدیل crp را سبب می شود ولی بر سطح پلاسمایی گرانولایزین اثر ندارد.